Önceki yazıda EN 54-14 2018 versiyonuyla birlikte duman ve ısı dedektörlerinin koridorlardaki kullanımı hakkındaki revizyondan bahsetmiştik. Bunun yanı sıra eğimli tavanlarda dedektör montajıyla ilgili değişiklik hakkında bilgilendirme yapmıştık.

Güncel EN 54-14 Standardında dedektörün herhangi bir hava girişinin 0,5m yakınına veya hava akımının 0,5m/s’den fazla olduğu bir bölgeye konulması durumunda, hava akışının dedektör üzerindeki etkilerine özellikle dikkat edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Buna göre dedektör yerleşimi yaparken havalandırma menfezi, klima vb. yerlerden minimum 0,5 metre uzaklıkta olduğundan emin olmalıyız. Ayrıca dedektörün bulunduğu noktadaki hava akımının 0,5 m/s’den yüksek olmaması gerekmektedir. Standardın eski versiyonunda bu değerler 1 metre ve 1m/s idi.

İlk yazıda optik duman dedektörlerinin algılama yarıçapının 7,5 metreden 6,2 metreye düştüğünden bahsetmiştik. Benzer şekilde ışın (beam) tipi duman dedektörlerinin algılama yarıçapı 7,5 metreden 6,2 metreye düşmüştür. Bu da demek oluyor ki, alıcı vericili bir takım beam dedektörü enlemesine 15 metre yerine 12,4 metre alanı taramaktadır. Beam ünitelerinin arası maksimum 100 metre olabildiğine göre, ışın (beam) tipi duman dedektörlerinin maksimum algılama alanı 1240m² dir. Bu alan standardın önceki versiyonunda 1500m² idi.

Güncel EN 54-14 standardında yalnızca dedektör yerleşimiyle ilgili maddeler değişmedi. Butonların montajı hakkında da revizyon yapıldı. EN 54-14 standardının eski versiyonuna göre yangın alarm butonları döşeme seviyesinden 1,2 m ila 1,6 m yükseğe takılabiliyordu. Güncel EN 54-14 standardında ise butonların yerden 0,9 m ila 1,4 metre yüksekliğe monte edilmesi gerektiği belirtilmiştir.

Görüldüğü üzere yenilenen EN 54-14 standardında birçok konuda revizyon gerçekleştirilmiştir. Yangın algılama sistemleri projelendirilirken mutlaka standardın güncel versiyonu dikkate alınması gerekmektedir.